گفتگوى على طاهرىبا یکی از
پرستاران بیمارستان های شهر قزوین

یک دنیای بهتر: با خبر شدیم که طبق دستور عمل جدید وزارت بهداشت دستمزد های سال 88 یعنی امسال را فروردین 89 می دهند. می شود کمی توضیح دهید؟

مریم صادقی: این مسئله را در دو بعد می شود بررسی کرد. در سطح کلی این بخشی از بی حقوقی سراسری شغلی پرستاران و در سطح جزئی از وزارت بهداشت و درمان است. در سطح دیگر با بخش نامه و قول و قرار هر ماه دستمزدها و حقوق ها را عقب می اندازند. این هم در حالی است که هر روز هزینه مداوا و درمان نجومی بالا می رود و حداقل برای مثال یک عمل قلب از 5 میلیون تا بیست میلیون هزینه بر می دارد. اما باز هم بهانه کمبود بودجه می آورند. گزینه دیگری هم فعلا متصور نیست. از اول تیرماه پرداخت حقوق ها را متوقف کرده اند و قرار شده حقوق نه ماه را در دو بخش یکی فروردین و یکی تیر ماه سال آینده بپردازند .

یک دنیای بهتر: تمهید شما برای اعتراض و شکستن این وضعیت چه بوده است؟ آیا پاسخی هم شنیدید؟

مریم صادقی: اول بگذارید علت این امر را برایتان شرح بدهم. اینها این بساط را راه انداخته اند تا عده ای از پرستاران استخدامی مجبور به بازنشستگی یا بازخرید شوند. خب عده ای هم اینکار را کردند. چاره ای نداشتند! اما اعتراض هم کردیم. یک طومار جمع کردیم و بردیم تهران وزارت بهداشت. حتی یک شکایت از ریاست بیمارستان تنظیم کردیم. تهدید به اعتصاب کردیم. تنها جوابی که شنیدیم 50 هزار تومان پول بود که اسمش را گذاشتند "کادوی ریاست جمهوری به پرستاران زحمتکش"! به قول خودشان صدقه دادند اما ما صدقه نخواستیم ما حق خودمان را می خواهیم. تازه چه حقی تمام حقوق بخور نمیر ما می رود برای اینکه فقط سوخت زندگی را بدهیم. در ایران امروز حداقل یک میلیون تومان در ماه کفاف زندگی متوسط را می دهد حقوق ما چیزی حدود 250 هزار تومان است با چند سال سابقه.

یک دنیای بهتر: وضعیت رسیدگی در بیمارستان ها چگونه است؟ می شود کمی توضیح بدهید.

مریم صادقی: مثالی برایتان بزنم. من در بخش سی سی یو کار می کنم. شده است مریض از همه جا بی خبر را 4 روز 5 روز اضافی در بخش سی سی یو نگه می دارند تا سر کیسه اش کنند. برخورد با بیمار به شدت غیر انسانی است. خود پرستارها هم زیاد برخوردشان خوب نیست. خوب کار سخت است٬ دلشان هم خوش نیست٬ مریض پشت مریض! اصلا مدام دعوا داریم با مریض ها! مدام شکایت! دکترها هم که قربانش بروم تا دو سه میلیونی در مطب شخصی مریض را سر کیسه نکنند دست به سیاه و سفید نمی زنند. حالا شماره ای دادند در صورت مشاهده این تخلف زنگ بزنید اما خود دکترهای وزارت خانه هم اینکاره اند. اصلا یک نرم است. مریض خودش می داند باید این پول را بدهد.

 یک دنیای بهتر: کمی در رابطه با چند و چون وزارت بهداشت بگویید؟

مریم صادقی: راستش بیشتر بحث چرخ می زند حول رئيس وزارت خانه. البته تمام مشکلات را نمی شود گردن یک شخص انداخت. قولا خانه از پای بست ویران است. دکتر یا پرستاری که خودش را در سیستم بهداشتی ایران می بیند اشتیاق چندانی به کمک و بهبودی و پیشرفت ندارد. فقط فکر و ذکرش پول است. راستش خشت اول را کج گذاشته اند. این سیستم باید از بالا تا پایین زیر رو رو شود. یعنی وقتی به آمار مرگ و میر کودکان میرسی! نرخ بالای مرگ و میر در این سیستم بی ربط نیست! گزارش آخری که بهبود تکنیکی می دادند باور کنید هیچ است. ایران کار پزشکی فقط وابسته به نیروی انسانی است. اما این نیروی انسانی هم خسته می شود. شرایط می خواهد. آن شرایط هم که نباشد٬ ضربدر نبود تکنولوژی می شود٬ بحرانی که امروز باهاش مواجهیم .

یک دنیای بهتر: لطفا آماری از چند و چون این نیروی انسانی بدهید !

مریم صادقی: در آماری که خود مخبر کمیسیون وازارت بهداشت اعلام کرد حاکی از این بود که در بعضی از بیمارستان برای هر 25 بیمار دو پرستار وجود دارد. این که آمار شیکی است. بعضی وقت ها همان دوتا هم وجود ندارد. ما مجبور می شویم دو شیفت و سه شیفت کار کنیم. الان هم که فاجعه است. ماه رمضان و روزه و آب و غذا قطع! پرستار گرسنه باید ساعتها سرپا بایستد. می دانید که پرستاری بعد از کار معدن در حکم دومین کار سخت جهان قرار دارد .

یک دنیای بهتر: آمار قبولی رشته پرستاری نسبتا بالاست. دلیل کمبود نیروی کار در این زمینه چیست؟

مریم صادقی: اولا که همان پرستار فارغ التحصیل باید دو سال برای وزارت بهداشت کار مجانی بکند که اسمش را گذشته اند "طرح کادر". بعد از این دو سال عده زیادی می روند مدرک تافل می گیرند و راحت هم در کشورهای اروپایی و آمریکایی پذیرش می شوند. خب هیج عقل سالمی نمی رود شرایط بهتر را ول کند خودش را حبس وزارت بهداشت فکسنی ایران کند. از ما که گذشت٬ اما پیشنهاد من شخصا به کسانی که امکانش را دارند این است که اینجا نمانند فقط عمر و وقتشان را تلف می کنند. *